کم نور شدن یک ستاره چه نتیجه‌ای به دنبال دارد؟

یافته‌های یک پژوهش جدید نشان داد کم‌نورشدن چشمگیر یک ستاره در کهکشان آندرومدا احتمالاً نشان‌دهنده شکست ابرنواختر و تولد یک سیاه‌چاله است.

به گزارش مجله خبری نگار، از وبگاه سایِنس نیوز، بر اساس یافته‌های این پژوهش ستاره‌ای که از درخشش افتاده ممکن است یک «شکست ابرنواختر» باشد؛ در صورت صحت این موضوع، شکست ابرنواختر تولد یک سیاه‌چاله را نشان می‌دهد.

اَبَرنُواَختَر یا سوپِرنوا انفجار شدیدی است که زمانی رخ می‌دهد که یک ستاره پرجرم در پایان عمر خود، شروع به خاموش شدن می‌کند. آن‌گاه به‌طور ناگهانی منفجر می‌شود و مقدار بسیار زیادی نور تولید می‌کند؛ اما گاهی دانشمندان گمان می‌کنند انفجار کامل رخ نداده است و در نتیجه ستاره بدون آتش‌بازی خاموش می‌شود.

شکست ابرنواختر یک پدیده نجومی است که در آن یک ستاره به طور ناگهانی مانند مرحله اولیه یک ابرنواختر درخشان می‌شود؛ اما سپس به شار عظیم یک ابرنواختر افزایش نمی‌یابد.

سیاه‌چاله ناحیه‌ای در فضازمان با گرانشی بسیار نیرومند است که هیچ‌چیز حتی ذرات و تابش‌های الکترومغناطیسی مانند نور نمی‌توانند از میدان گرانش قدرتمند آن بگریزند.

در شکست ابرنواختر، ستاره بدون ایجاد انفجار می‌میرد. پس از فروپاشی هسته ستاره و ایجاد سیاهچاله، مواد باقی‌مانده از ستاره به سیاهچاله (مرکز) سقوط و درخششی از نور مادون قرمز تولید می‌کند.

تا پیش از این، هیچ‌کس به طور قطعی شکست ابرنواختر را شناسایی نکرده بود؛ اما اکنون، مقاله‌ای که کیشالای دی (Kishalay De)، اخترفیزیکدان دانشگاه اِم‌آی‌تی در آمریکا و همکارانش، در وبگاه آرکایو (arXiv.org) قرار دادند حاوی این مطلب است که نور مرئی ساطع‌شده از یک ستاره، یک اَبَرغول مشاهده‌شده در کهکشان آندرومدا (یک کهکشان مارپیچی واقع در صورت فلکی آندرومدا)، در آغاز سال ۲۰۱۶ میلادی به طور چشمگیری کمرنگ و تا سال ۲۰۲۳ میلادی به طور کامل ناپدید شد.

مورگان فرِیزِر (Morgan Fraser)، اخترفیزیکدان کالج دانشگاهی دوبلین در ایرلند که در این پژوهش شرکت نداشت، می‌گوید: این همان‌چیزی است که از شکست ابرنواختر انتظار داریم؛ در آنجا چیزی وجود دارد که درخشان و پرنور و شبیه یک ستاره عظیم است و سپس ناپدید می‌شود.

وی افزود:، اما این کشف هنوز قطعی نیست؛ زیرا بسیاری از چیز‌های دیگر وجود دارد که ممکن است کمی شبیه به هم به نظر برسند و ما را گمراه کنند؛ مثلاً ابر‌های غبار می‌توانند ستاره‌ها را بپوشانند و آنها را کم نور کنند.

فهم مرگ ستارگان برای تعیین چگونگی تشکیل سیاه‌چاله‌ها و ستارگان نوترونی (بقایای فوق‌متراکم به‌جامانده از ابرنواخترها) اهمیت دارد. دانشمندان امیدوار اند که بتوانند سرنوشت نهایی ستارگان را پیش‌بینی کنند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری